یوې ۱۷ کلنې افغانې نجلۍ د ماشومانو د سولې نړیواله جایزه په خپل نوم کړي

یوې ۱۷ کلنې افغانې نجلۍ چې په خپل هیواد کې په عام محضر کې د خبرو کولو اجازه نه ورکول کیږي، د افغان نجونو د حقونو د دفاع له امله یوه معتبره نړیواله جایزه ګټلې ده. نیلا ابراهیمي ته دغه جایزه د سه شنبې په ورځ ورکړل شوه.

نیلا ابراهیمي د سه شنبې په ورځ د ماشومانو د سولې هغه نړیواله جایزه وګټله، چې له دې وړاندې د اقلیم فعالې ګریټا ټنبرګ او د نجونو د زده کړو فعالې ملالې یوسفزۍ ته ورکړل شوې دي.

ابراهیمي دا جایزه په افغانستان کې د« نجونو حقونو لپاره د زړورې مبارزې» په ویاړ ترلاسه کړې ده.

د نجونو پر زده کړو بندیز

د سي اېن اېن د رپوټ له مخې، ابراهیمي د خپل غږ له لارې د طالبانو د کابل د پوهنې پر چارواکو فشار راوړ چې د نجونو پر زده کړو او سندرو ویلو بندیزونه لرې کړي. هغې سندرې ویلې او ورور یې پر خواله رسنیو خپرولې.

نوموړې ۱۵ کلنه وه، چې طالبان کابل ته ننوتل او د امریکايي ځواکونو له خروج وروسته یې واګې په لاس کې واخستې.

نوموړې «د ۳۰ مرغیو بنسټ» په مرسه لومړی پاکستان ته او له هغه ځایه کاناډا ته لاړه.

نور ولولئ: د بشري حقونو د څار سازمان: طالبان د ښځو او نجونو په مجازات سره د بشريت ضد جرم کوي

نور ولولئ: طالبان د ښځو د نیونو په تړاو د یوناما اندېښنې بې ځایه بولي

ابراهیمي د « هغې کیسه» بنسټ کېښود او نورې افغانې نجونې یې وهڅولې چې خپلې کیسې ورسره شریکې کړي او د بې غږو نجونو غږ واوسي.

اعتراضي سندرې

موسیقي له ۲۰۲۱ کال راهیسې د نیلا د فعالانه فعالیتونو په منځ کې وه کله چې هغې خپل اعتراضي سندرې خپرې کړې. په پاکستان کې په یوه خوندي کور کې د خپل هیواد څخه وروسته، نیلا بیا خپل غږ پورته کړ ترڅو د ۳۰ برډز بنسټ لپاره د ۴ میلیونه ډالرو مرستې ترلاسه کولو کې مرسته وکړي ترڅو ۲۰۰ نورې نجونې له افغانستان څخه را وباسي.

نیلا او د هغې ورور، مرتضی، په کاناډا کې د راتګ وروسته، د هغې کیسه بنسټ ایښودلی، یو پلیټ فارم دی چې د افغانستان نجونې خپلې کیسې شریکې کړي او خپل غږ پورته کړي.

هغې ته دا الهام ورکړ کله چې هغې د جنیوا غونډه او د بادارانو کور کې خبرې وکړې، نیلا پوه شوه چې د افغانستان د وضعیت په اړه “ډېر پوهاوی نه شته”.

خو دغه تجربې نیلا ته دا ثابته کړه چې د افغانستان د نجونو کیسې ډیرې علاقه مندي لري، نو هغې پریکړه وکړه چې د دوی لپاره یو پلیټ فارم جوړ کړي.

“د افغانستان نجونې او د هغوی مقاومت زما د هڅونې سرچینه ده،” نیلا وویل. “کله چې زه د افغانستان د نجونو په اړه فکر کوم چې زه یې مرکه کوم او ورسره کار کوم، یا چې زه یې اورم، هغوی لاهم په افغانستان کې دي، او د دومره محدودیت او محدودیت سره سره هغوی لا هم وړاندې ځي، هغوی لا هم د امید احساس لري. زه فکر کوم چې زه باید وروستۍ کس وي چې د لاس په سر کولو فکر کوي.”

نوموړې تېر کال جینوا کې د بشرحقونو ناستې ته وویل، چې هره ورځ پر هغو افغان نجونو فکر کوي چې په افغانستان کې پاتې دي.